Kiedy można odrzucić spadek?

Bycie spadkobiercą nie zawsze wiąże się z uzyskaniem korzyści finansowej. Nierzadko bywa tak, że dziedziczenie oznacza również konieczność spłaty zobowiązań spadkodawcy. Bywają też sytuacje, w których wysokość długów przewyższa wartość majątku. Spadkobiercy nie zawsze muszą się jednak martwić, gdyż ustawodawca zadbał o to, by chronić ich interesy. Zgodnie z prawem spadkobiercy mają możliwość wyboru i to od nich zależy, czy chcą przyjąć majątek. Tym samym, by uniknąć spłaty należności, mogą też odrzucić spadek. W poniższym artykule wyjaśniamy, jak przebiega procedura odrzucenia spadku oraz kto może skorzystać z takiej możliwości.

Jak wygląda procedura odrzucenia spadku?

Po śmierci spadkodawcy i otwarciu jego testamentu spadkobiercy mają trzy możliwości. Mogą przyjąć spadek wprost, przyjąć spadek wraz z dobrodziejstwem inwentarza oraz go odrzucić. W przypadku pierwszej opcji poza majątkiem dziedziczą także długi spadkodawcy. Druga możliwość odnosi się do przyjęcia spadku wraz z należnościami, których wartość równa się wysokości odziedziczonego majątku. Tym samym, w przypadku długów, spadkobiercy nie otrzymują korzyści, ale nie muszą też spłacać zobowiązań. Odrzucenie spadku z kolei oznacza całkowite zrzeczenie się prawa do majątku. Takie rozwiązanie jest szczególnie korzystne, gdy ma się pewność, iż osoba zmarła nie zostawiła żadnego majątku, a co więcej, miewała problemy ze spłatą należności.

Procedura odrzucenia spadku nie jest skomplikowana, ale warto wiedzieć, że należy to zrobić  w odpowiednim terminie. Aby zrzec się majątku, należy w ciągu 6 miesięcy od dnia otwarcia testamentu oświadczyć, że odrzuca się spadek. Wyjątkiem jest sytuacja, w której spadkobierca nie wiedział o śmierci spadkodawcy. Wówczas czas na złożenie wniosku liczy się od dnia, w którym uzyskał informację o zgonie. Spadek można odrzucić poprzez złożenie stosownego oświadczenia u notariusza bądź w sądzie rejonowym właściwym do miejsca zamieszkania. Odrzucanie spadku na drodze sądowej trwa dłużej od złożenia wniosku u notariusza, gdzie wystarczy okazać dowód osobisty i akt zgonu spadkodawcy.